Εμπιστοσύνη
(απάντηση στον Βλάση Μεταξά)
Το εγχείρημα είναι δύσκολο
μα εγώ θα προσπαθήσω
τον γρίφο που μας έθεσες
με ποίημα να τον λύσω.
Στους στίχους μπάρμπα Βλάση μου
κανένας δεν σε φτάνει
και μου θυμίζεις που και που
τον μέγα Μπαλαμπάνη.
Τον σύλλογο που φτιάξατε
ας έχουμε οδηγό μας
για το συμφέρον το κοινό
κι όχι για το δικό μας.
Με κατοχή μας απειλείς
λες και δεν ξέρεις τώρα,
Αμέρικα, Τροϊκανοί
σκλάβα κρατούν τη χώρα.
Τους νέους, τους σκορπίσανε
στους τέσσερις ανέμους
οι έχθρες που θυμίζανε
εμφύλιους πολέμους.
Μην μας κουνάς το δάχτυλο
δεν φταίμε εμείς για όλα
κύρια οι πατεράδες μας
δολώσανε τη φόλα.
Χωρίστηκαν σε κόμματα
χρώματα και φατρίες
και στα παιδιά τους άφησαν
μονάχα φασαρίες.
Κι οι καφενέδες άλλαξαν
γινήκαν Αλβανία
κι άλλοι εξαφανίστηκαν
μείναν στην Ιστορία.
Πού ‘ναι του Πάτση η γωνιά
του Μούση το κουτούκι
και του Γιωγιού που ο Γιωργαντάς
μας μάζεψε μπουλούκι.
Τα νέα παιδιά που ανέλαβαν
του σύλλογου τις τύχες
όρεξη έχουν για δουλειά
και δεν μας λένε τρίχες.
Στον νέο σύλλογο λοιπόν
ας σμίξουμε με ειρήνη
και το καινούριο σύνθημα
να ‘ναι ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
ΔΛΚ
9/4/12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου